عصای سفیدت را بردار
خراشی که به سر من است بر دل تو نباشد ..
زخمه های راهت را به جانم میخرم ، مرا با خودت همراه کن که نیازمند توام برای هویت داشتن..
برای خاطره شدن ، برای سفید ماندن هر چه خاطره از دیدنی های دنیایت است .
دلهره هایت را به دل وسیع من بسپار دلت را آرام میکنم .
با هر عتابی هم که سخن بگویی تو را خادمم که مفتخرم به همراهی خلیفه الله ی که منتخب خداوند است
برای درک و لمس و بهتر شناختن خدا و نعمت هایش .
سیاهی های زمین از من و سفیدی های من از زمین
شاید از پلشتی های اطرافت خجلتی حاصل شود و از راهت کنار برود .
سفیدی من ازهمان جنسی ست که دل سپید توست
و خراش های سر من پر از سیاهی دل همان کسانی ست که راهت را ناهموار میکنند
مرا با خودت همراه کن ای رفیق
من بهترین یار توام بعد از خدا بعد از مادر بعد از عشق
آرزوهای سپیدت را به سفیدی راهی بسپار که برایت هموار میکنم .
عصای سفیدت را بردار که راه منتظر ماست .
سلام
:* اسمایلی روبوسی و اینااا ! 
چه عجب! موضوع چيه؟ چيزي شده؟ باز كي چي كار كرده؟
———
سلام خودم جان
دلم برای خودت و کامنتات تنگ شده بود
نزدیک به روز جهانی معلولین هستیم خواسته بودند برای مراسمی متنی درباره عصای سفید بنویسم ..
اين يعني من بازم يادم رفته جواب ميلاتونو بدم؟ (اسمايلي فراموشكار و خجالت زده و اينااا)
خوب امشب كه دوباره متنتونو خوندم ديدم چندان گلايه آميز نيست (نمي دونم چرا ديشب جور ديگه اي فكر كردم). تازه دوزاريم افتاد كه اينا حرفاي جناب عصاي سفيده نه مادر سپيد (بازم همون اسمايلي بالاييه). به هر حال منتظر فعاليت بيشتر شما در اين و اون بلاگ هستيم. لطفا در اسرع وقت اون بستني مرجوني رو هم از جلومون بردارين تو اين هوا مي چاييما
از دست تو خودم !!
)) اون پست رو هم برمیدارم به زودی 
سلام. خیلی وقته بهتون سر نزدم در گیر بودم و هستم البته. ببخشید. همه چیز خوبه؟ زیر اون پست عکس حسن نمی شد کامنت گذاشت. چی شد این تصمیم رو گرفت؟
سلام
ایمیل و کامنت من جواب نداشت؟